Jeżeli chcemy wybrać się na wycieczkę szlakiem zabytkowych dworków oraz kościołów, których na terenie Nadleśnictwa Łąck jest nie mało, najlepiej rozpocząć wyprawę w miejscowości Soczewka. Znajdziemy tam neogotycki, murowany kościół parafialny p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej z 1906 roku.  Obiekt ten decyzją z 17.03.1978 został wpisany na listę zabytków.

Kierując się na wschód, drogą do Płocka oraz dalej w stronę Gąbina znajdziemy drewniany, pochodzący z 1635 roku kościół parafialny p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Odbudowany po pożarze w 1975 roku obiekt zdobi zlokalizowany we wnętrz barokowy ołtarz malowany na desce w XVII wieku ołtarz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Na uwagę zasługuje również drewniana ambona ozdobiona gotyckimi rzeźbami oraz oryginalna drewniana dzwonnica stojąca przed kościołem.
Następnie możemy udać się nad Wisłę do miejscowości Troszyn. Znajdziemy tam kościół parafialny p.w. Św. Leonarda. Ten drewniany, wielokrotnie remontowany kościółek został wpisany do rejestru zabytków 20.11.1978 roku.
Kolejnym przystankiem wycieczki na pewno stanie się Gąbin. Miejsce to stanowi pewnego rodzaju skrzyżowanie, gdzie przecinają się dwie drogi – na południe, zwana traktem lipińskim, prowadząca krętymi ścieżkami do Luszyna oraz biegnąca na wschód, prosto do dworu w Sannikach droga numer 577. Warto jednak zatrzymać się na chwilę w Gąbinie aby obejrzeć zabytkowy Ratusz z 1824 roku zaprojektowany prawdopodobnie przez Jakuba Kubickiego. Bardzo interesujący architektonicznie budynek posiada dwie, niesymetrycznie usytuowane fasady. Jedna z nich przylega do rynku, druga zaś do drogi. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków decyzją z 22.03.1962.
Dalej nasza droga nie jest już taka prosta. Należy udać się na wschód w stronę Kiernozi przecinając wiele krętych wiejskich dróżek, które mimo, że malowniczo usytuowane są słabo oznaczonych. Jednakże, dla prawdziwych globtroterów nie jest to przeszkodą w podjęciu dalszej podróży. Ma wytrwałych czeka nagroda- jest nim przepiękny pałac w Luszynie należący kiedyś do rodziny Grabskich oraz kościół Św. Anny

                  Następny przystanek to miejscowość Osmolin. Tutaj możemy podziwiać monumentalną, neoklasycystyczną świątynię zaprojektowaną przez Hilarego Szpiclowskiego. Jest to kościół parafialny p.w. Św. Marcina zbudowany w latach 1788-90. Został on konsekrowany w 1805 roku. Jego wnętrze kryje XIX wieczne polichromie. Kościół zniszczono w czasie drugiej wojny światowej a ówczesnego proboszcza parafii, ks. J. Gałażewskiego osadzono w obozie w Dachau.
Kierując się dalej na południe docieramy do Sannik. Jest to przepiękna miejscowość, której atrakcją jest wpisany do rejestru zabytków 23.03.1962 roku urokliwy pałac. Słynie on z koncertów fortepianowych na cześć Fryderyka Chopina, który spędzał tutaj wakacje w 1828 roku odwiedzając swojego szkolnego kolegę. W 1880 roku pałac gruntownie przebudowano zgodnie z projektem architekta Władysława Marconiego. Zbudowany na planie prostokąta obiekt z charakterystyczną wieżyczką otoczony jest zrewitalizowanym parkiem krajobrazowym, w którym umieszczono pomnik Chopina. Naprzeciw pałacu znajduje się kościół parafialny p.w. Świętej Trójcy. Powstał on według projektu Franciszka Tournelle w latach 1870-1892. Kościół powstał przy współfinansowaniu parafian oraz nowego właściciela nieistniejącej już cukrowni w Sannikach Jakubowi Natansonowi, a jego konstrukcję oparto na dębowych balach  ze względu na wysoki poziom wód gruntowych. Ciekawostką jest fakt, że ze względu na istnienie w parafii Bractwa św. Józefa - grupy modlitewnej opiekującej się świątynią parafia obchodzi dwa odpusty- w dniu Św. Trójcy oraz w dniu św. Józefa                                                        

 Opuszczając Sanniki należy skierować się dalej na wschód aż dojedziemy do Brzozowa Starego. Znajduje się tu otoczony pięknymi drzewami odnowiony kościół św. Andrzeja z zabytkową dzwonnicą. (fot. 11)
Podążając dalej na wchód dotrzemy do Giżyc. Znajdziemy tu gruntownie przebudowany w 1875 roku murowany pałac. Jest on usytuowany w miejscu innej budowli, prawdopodobnie z XVII wieku. Jest to obiekt bezstylowy, z charakterystyczną wieżyczką. Nawiązuje ona do czasów, w których Giżyce należały w XV wieku do biskupa Pawła Giżyckiego który założył tu dwór obronny. Otoczony jest zespołem parkowym, a decyzja o wpisaniu go do rejestru zabytków zapadła 11.06.1965 roku. Niedaleko pałacu znajduje się kościół parafialny p.w. Św. Piotra i Pawła. Wybudowany został jako budowla gotycka w XV wieku, później zaś wielokrotnie był przebudowywany, a jego wnętrze jest dziś utrzymane w stylu neobarokowym. Znajduje się tutaj, ozdobiony złoconym ołtarzem, obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem sprowadzony przez jezuitów w XVI wieku, zwany Matką Boską Giżycką

        Mijając Giżyce kierujemy się na południe i docieramy do Iłowa. Tutaj możemy zobaczyć kościół parafialny p.w. Znalezienia Krzyża Świętego. Został on ufundowany przez kasztelana sochaczewskiego Adama Lasockiego w 1781. Kościół jest późnobarokowy, murowany z cegły. Wnętrze przykryte jest płaskimi stropami, kaplica zaś dwupoziomową kopułą z kolistym przeźroczem. Oprócz świątyni w Iłowie znajduje się drewniana kaplica cmentarna z przełomu XVII i XVIII wieku.
Możemy teraz skierować się w drogę powrotną, na wschód kierując się w stronę Łącka. Docieramy do Słubic gdzie skryły się kolejne dwa obiekty będące wpisane do rejestru zabytków. Pierwszy z nich to kościół p.w. Św. Marcina zbudowany  w 1791 roku. Drugi zaś to przepiękny pałac zbudowany przed 1789 rokiem według projektu Hilarego Szpiclowskiego. Fasada budynku zbudowana jest z dwóch ryzalit bocznych oraz czterokolumnowego portyku. Arkadowe galerie łączą zaś główny korpus pałacu z bocznymi oficynami. Całość otoczona jest parkiem z XIX wieku wraz z oczkiem wodnym. W zachodniej części zespołu pałacowego znajduje się świątynia milczenia zaprojektowana  i wybudowana ok. 1820 roku przez architekta A. d'Alfonce de Saint Omer. (fot. 10)
Ostatnim przystankiem wycieczki jest Łąck. Znajdziemy tutaj pałac wybudowany w latach 1872-73 według projektu architekta Kornela Gabrielskiego. Budynek neorenesansowy przypomina z daleka włoską willę. W okresie międzywojennym pełnił rolę letniej rezydencji marszałka Edward Rydza-Śmigłego. Pałac jest przepięknie usytuowany nad brzegiem jeziora oraz otoczony XIX wiecznym parkiem.